Farbowanie włosów to jeden z najbardziej standardowych i powszechnych zabiegów upiększających. Usługi w salonach fryzjerskich często są gwarancją satysfakcjonującego efektu, w rękach profesjonalisty czujemy się spokojnie i bezpiecznie. Druga strona medalu to ta, że dobry fryzjer-stylista to dziś skarb, na którego trudno trafić, a jeśli już to się uda to cena takiej usługi jest adekwatna do poziomu wykonania – wysoka.
W specjalistycznych sklepach oraz drogeriach spotykamy się z ogromną ilością preparatów do koloryzacji włosów, których producent gwarantuje nam trwały efekt, piękny kolor i bezpieczny sposób użycia. Mamy do wyboru preparaty nietrwałe, półtrwałe i trwałe.
Do tych pierwszych zaliczymy preparaty, które nie zawierają amoniaku ani utleniaczy, przez co nie ingerują w strukturę włosa. Produkt ten zmywalny jest całkowicie już po pierwszym myciu, gdyż barwniki w nim zawarte nie przedostają się w głąb włosa, a jedynie osadzają się na jego powierzchni. Zaliczamy do tej grupy: żele, pianki, maskary, szampony, lakiery.
Farby półtrwałe dostępne są pod postacią szamponów i kremów koloryzacyjnych. Barwnik farb półtrwałych przechodzi do kory włosa nie uszkadzając osłonki, łagodnie nadając kolor. Natomiast ze względu na to, że nie zawiera substancji wybielających, nie rozjaśnia włosów, dlatego nie może zafarbować włosów na kolor jaśniejszy niż naturalny. Tego typu preparaty utrzymują się na włosach do 2 miesięcy, stopniowo wypłukując się. Nie farbują włosów siwych, dlatego zalecane są w celu pogłębienia naturalnego koloru i wydobycia z niego głębi.
Trwała koloryzacja to najczęściej stosowana metoda. Daje trwały efekt kolorystyczny. Trwałość preparatu polega na zagnieżdżaniu się kolorantów w pigmentach włosów. Kolor trwały nie wypłukuje się podczas mycia, stuprocentowo pokrywa siwe włosy, dodatkowo występuje w najbogatszym wachlarzu kolorystycznym. Kolory trwałe kryją i rozjaśniają. Gdy chcemy uzyskać kolor jaśniejszy niż nasz naturalny, należy rozjaśnić włosy. Dzięki używaniu substancji wybielających, następuje utlenienie melaniny (barwnik włosa) i staje się ona bezbarwna. Po wybieleniu naturalnego barwnika stosuje się farbę trwałą w celu uzyskania koloru docelowego trwałego. Inna metodą pozwalającą nam zmienić kolor jest metoda koloryzacji ton w ton. Umożliwia nam niewielką, bo jedynie o 1-2 tony zmianę koloru. Stosowana jest w celu pogłębienia naturalnego odcienia, nie posiada właściwości rozjaśniających ani kryjących siwe włosy. Efekt koloryzacji ton w ton utrzymuje się maksymalnie do miesiąca. Zabieg ten intensyfikuje naturalny kolor włosów i dodaje mu głębi oraz nieznacznie zmienia odcień podstawowy. Po farbowaniu metoda ton w ton włosy są jedwabiste i lśniące, aby cieszyć się idealnym efektem priorytetową sprawą w przypadku tej koloryzacji jest dobór odpowiedniego odcienia do naturalnej podstawy kolorystycznej.
Naturalne środki do barwienia włosów lub pogłębienia ich naturalnej barwy są w dalszym ciągu pożądane i doceniane. Henna służy do barwienia włosów, jak również brwi i rzęs. Produkowana jest z pędów lawsonii bezbronnej. Dzięki hennie uzyskujemy odcienie brązu oraz rudości. Aby uzyskać metodą naturalną, kolor czarny stosujemy kataplazmę z basmy, czyli sproszkowanych liści indygo. Często, aby podkreślić naturalny kolor włosów stosujemy napary ziołowe.
Najpopularniejszym naparem mającym właściwości rozjaśniające jest napar z rumianku, natomiast najbardziej efektywny podczas przyciemniania włosów jest napar z kory dębu. Napary stosujemy 2-3 razy w tygodniu, mocząc i polewając umyte włosy przez około 5-10 minut. Wybierając odpowiednią metodę koloryzacji włosów sugerujmy się właściwościami poszczególnych preparatów jak i oczekiwaniami w stosunku do efektu docelowego.
Istotną rolę w doborze koloru farby stanowi nasz typ urody i wachlarz kolorystyczny odpowiednio do niego dobrany. Jak rozpoznać, jaki typ urody mamy? Triki wizażystów i stylistów pomogą nam określić typ urody. Jeśli kobieta wie, jaki jest jej typ urody, dobranie koloru nie sprawi trudności.
Przez lata styliści i fryzjerzy, dobierając odpowiedni kolor włosów dla swoich klientek, sugerowali się paletą barw. Podstawową sprawą w określeniu typu urody jest charakterystyka odcienia skóry na ciepło czy na zimno. Należy sprawdzić kolor skóry, przyjrzeć się oczom i naturalnemu odrostowi. Niektórzy styliści twierdzą, że kolor żył na nadgarstku rozwiązuje kwestię kolorystyki, mianowicie: żyły błękitne, fioletowe, niebieskie świadczą o tym, że jesteśmy chłodnym typem, zaś żyły żółtawe, oliwkowe, że ciepłym. Inną metodą jest test biżuterii. Wystarczy poszukać srebrnej i złotej biżuterii i przykładać ją naprzemiennie do skóry. Jeżeli złota biżuteria lepiej komponuje się z cerą, a nawet z nią zespala, mówimy o ciepłym typie urody, do którego pasują odcienie ciepłe, czyli te z dodatkiem żółci, ciepłe kolory włosów tj. czerwienie, pomarańcze, żółcie. Jeżeli na skórze lepiej prezentuje się srebro mamy do czynienia z chłodnym typem urody, zatem wybrane kolory powinny być bardziej zimne tj. odcienie wpadające w niebieski, fiolet i kolory neutralne np. ciemne brązy.
Sugerując się typem urody, pamiętajmy, aby zbyt mocno nie ingerować w naturę. Jeżeli jesteśmy naturalnymi blondynkami, nie decydujmy się na kolory ciemne np. hebanowe, natomiast, jeżeli jesteśmy naturalnymi brunetkami nie rozjaśniajmy włosów mocniej niż maksymalnie o 2, 3 tony. Innym sposobem doboru odpowiedniego koloru jest określenie barwy naszych naturalnych refleksów. Test ten należy wykonać w świetle naturalnym, czyli słonecznym. Jeśli naturalny kolor włosów ma refleksy czerwone, pomarańczowe lub żółte, szukamy nowego koloru o tym odcieniu. Jeśli widoczne refleksy są fioletowe czy szare, pamiętajmy, że w takich odcieniach powinien być nowy odcień całościowy.
JOLANTA PŁOCICA, dyplomowana kosmetyczka
